Asıl suçlu, kişinin baktığı ve gördüğünde kör olan nefsini işitmeyi seçen benliğidir. İşittiği nefsin kibir sesidir. Bu sesi işiten, kör nefsiyle âmâ ve sağır olur. Görmez, işitmez.. Konuştuğunda kendi sesini de duyamaz..Ondan çıkan ses bulaşıcıdır, dinleyeni aynı girdaba dahil eder. Girdaba girmeyenler, işittiklerini dinleyen, baktıklarını görenlerdir.. Döner bir daha bakarlar, döner bir daha dinlerler.. Bu döngü içinde nefislerini kör ve sağır etmiş, benliklerinin özüne inmişlerdir.. Öz Hakk ise berrak bir ayna demektir, benlik kusurlarını net bir şekilde aynasında görür.. Eksiğini, kusurunu kabul eder.. Kabul ettikçe durulur, teslim olur.. Ne güneş yaktı der, ne soğuk dondurdu..Teslimiyet içinde benliğine beraat aldırmak için çalışır..