Bir taze kalp ki, hayata bir ümit parlayışıyla açılıyor, sanki gökyüzünün dokunulmamış göğsüne güneşin öpücüğünden, onun sevda dokunuşundan tutuşmuş bir bahar sabahı… Fakat sonra yavaş yavaş ufuklar tutuşmaya, etrafa ateşli bir havanın takatsiz bırakan yorgunluğu yayılmaya başlıyor, o saf ve taze ruha hayatın ilk sıkıntı ve yorgunlukları yavaş yavaş sokuluyor.
Sayfa 90Kitabı okuyor
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.