Asimilasyon fırsatlarının siyahlarda beyaz olma arzusuna ket vurmadığı diğer Fransız ve İspanyol kolonilerinden farklı olarak Güney Afrika' da beyazlık, daima polis vahşeti ve tehdidi, şafak vakti pasaport baskınları, varoşlar içinde ya da dışında genel tacizle özdeşleşmiştir ve haliyle hiçbir siyah beyaz olmaya gerçekten heveslenmez. Beyazların, rahatlık ve güvenliği yalnızca kendilerinin yaşama talebi, her zaman öylesine ayrıcalıklı olmuştur ki, siyahlar barışa, refaha ve makul bir topluma doğru ilerleyişleri önünde beyazları en büyük engel olarak görürler. Bütün bu olumsuz yönlerle özdeşleşmesi dolayısıyla beyazlık, tanınmayacak kadar kirlenmiş haldedir. Bu yüzden siyahlar beyazlığı en iyi ihtimalle, küçümsenmesi, nefret edilmesi, yıkılması ve daha insani içeriğe sahip bir şeyle değiştirilmesi icap eden bir kavram olarak görürler. En kötü ihtimalleyse, zorla ele geçirdiği konfor bakınundan beyaz topluma haset ederler ve bu hasedin merkezinde, yani böyle düşünen çoğu siyahın aklının derinlerinde yatan istek -dahası gizli niyet-, birinin şehir yolunda ancak otobüsten görebileceği o rahat bahçe sandalyelerinden beyazları tekmeleyerek kovalamak ve kendileri için talep etmektir. Her geçen gün birileri şuna daha fazla inanıyor: Aime Cesaire, "hiçbir ırk, hakikati, zekayı ve gücü tekelinde tutamaz; zafer buluşmasında hepimiz için yer vardır" dediğinde haklı olamazdı.
Sayfa 72Kitabı okudu
·
97 görüntüleme
gelên reşik ji ber ku eşkereyîya cudahiyê rengê çermê wan jî, spîbûn û bişaftina wan pirr dijwar e. Li cem me jî werê ye, Kurd çi bikin jî nikarin bera jî bibin qasî tirkan, tirk her tim bilindtir in. Lê Babetê erjeng eve ku ji ber ku eşkereyîyê cudahîya rengê çermên me tunne ye, Kurd hêsantir asîmîle dibin..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.