Mademki bir cariye gibi Mısır'a esir gidecekmişiz, o zaman beş senedir neden kan içinde yüzdük? Niçin ocaklarımızı söndürdük? Niçin bunca aciz kardeşlerimizi kurban ettik?
Düşmanın kahr ve ısrarı alında bunalan Harbiye Nezareti bu emri vermeye mecbur kalmış olabilir. Ancak biz bu hususta kesin emir gelmesini beklemek zorundayız.
Biz Mısır'a esirler kampına değil anavatanımıza gidebiliriz. Asi Şerifler tarafından yağmaya çağrılan ve ellerine bir aslan pöstekisi geçeceğini zanneden keçi çobanları etrafımızda boşuna bekliyorlar!
Sayfa 267 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
·
72 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.