Beşerin böyle delaletleri var
Putunu kendi yapar, kendi tapar
Bir kelime eksik yazmıştı üstat. Tek bir kelime. Onu da ben tamamladım. Büyük salondaki karatahtaya, kırık bir tebeşirle veda cümlemi şöyle yazdım:
“Bir millet ki putunu kendi yapar, kendi tapar.”
Birinci Meclis’in son oturumundan ayrılırken, ne görüyor ne de duyuyordum. Çünkü hâlâ şairi dinliyordum:
Şimdi benim ne cennet, ne cehennem umurumda
Bakarım evrene, şaşar şaşar kalırım
Ne tapılan tanırım, ne taptıran tanırım...