Kader mevzusunu kalbinde yeterince sindirememiş bir insan başına şerli bir olay geldiğinde mesuliyetten kaçmak için suçu kadere atarken, güzel bir olayda gururlanıp kendine de o güzellikten pay çıkarabiliyor. İşte tam burada, kişi kaderi suçlayıp mesuliyetten kaçacakken Allah karşısına cüz'i iradeyi çıkarıyor ve "Mesul sensin!" diyor. Kişi, kötülüğün mesulü bensem o zaman iyilikte de payım vardır, diye gurura kapılacağı sırada da karşısına kaderi çıkarıp, "Haddini bil, yapan sen değilsin!" uyarısında bulunuyor. Yani kadere iman, kişinin hayatına ahirete yatırım yapabileceği bir denge getiriyor. Hem mesuliyetinin farkına varmasını sağlıyor hem de mesul olduğu işleri yerine getirirken karşılaştığı güzellikleri kendi üzerine almak hadsizliğin den koruyor. Yani Allah aslında cüz'i iradeyi kuluna vermesi ve kullandırmasıyla da ona başka bir rahmet kapısı açmış oluyor.