Hepimizin içinde olan Pinokyo. Çocukluğumuzun vazgeçilmez kahramanı. Fuarda listemde olmamasına rağmen görür görmez almak istedim bu kitabı. Yetişkin olarak okuduğumda bana ne katacağını bilmek istedim. Çünkü çocukken okuduğunuz kitaplar yetişkinken okuduğunuzda size çok şey katabiliyor. Genel anlamda hikaye aynı. Pinokyo yalan söyler ve burnu uzar. Ama bu sefer Pinokyo oldukça huysuz bir o kadar da memnuniyetsiz. İnsan olmak istiyor istemesine ama gel gör ki başına bir iş açmadan bir günü bile geçmiyor. Yalan söylememenin hayatımızda bizi ne tarz durumlara düşürdüğünü, bizi ne zorluklara soktuğunu doğruları yada yanlışları ile tartabiliyorsunuz. Ben bu öyküde bir çok şey öğrendim. Benim için oldukça verimli bir kitap oldu. Yalnız Pinokyonun sürekli olarak başına bir iş açması ve sabırla Geppettonun bu yanlışı toparlaması okurken beni biraz sıktı. Kitap bana biraz kendini tekrar ediyormuş gibi geldi. Bu sabrını da Geppettonun çocuk hasreti ile yanıp tutuşmasına bağlıyorum. Pinokyo ve Ağustos böceğinin arasında ki geçen sahne konu içinde en anlamlı sahnelerden birisiydi. Ben Pinokyoyu sadece yalan söylediğinde burnu uzayan bir kahraman olarak biliyordum ama aslında haylazlıkları ile söz dinlememeleriyle de meşhurmuş kendileri. Okurken eğlendiren bir yandan da düşündüren bir kitap. Her yaşa hitap edebilen bir kitaptı. Özel olarak tavsiye ederim..

PinokyoCarlo Collodi · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20218,4bin okunma

·

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

RÜMEYSA ÖZDEMİR