Hikaye
Hak teâlâ, tertemiz olan Davud'a dedi ki: Kullarıma de ki:
Ey bir avuç topraktan ibaret kullarım!
Cennet ve cehennemim olmasaydı, bana kulluk etmeyecek miydiniz?
Nur ve ateş olmasaydı, sizin benimle hiç işiniz olmaz mıydı?
Benim sizin üzerinizde çok büyük hakkım var. Bana ümit ve korku yüzünden tapmamalısınız.
Ummak ve korkmak olmasaydı, benimle ne işiniz olacaktı?
Halbuki madem ben Rabbim, bana daima can u gönülden kulluk etmeniz gerekirdi.
…
Kullarıma söyle, başkasından el çeksinler de hakkıyla bana kulluk etsinler.
De ki: Bizden başka her şeyi at yere. Attıktan sonra da kır geçir birbirine.
Kırıp geçirdin mi, yak yandır hepsini. Günün birinde de külünü bir yere topla.
Sonra da bütün o külleri saç, dağıt da istiğna yeliyle, nam u nişanı kalmasın.
Böyle yapınca, dilediğin şey o külden meydana çıkar.
Böyle olmaz da cennetle, huri ile seni oyalarsa, iyi bil ki o seni kendinden uzaklaştırmıştır.
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.