kuru dallarda, buzları yeni çözülmeye başlamış toprakta, bulutları yumuşamış karanlık gökte bahar nasıl yavaş fakat emin kımıldanırsa bende de tabii hayat öylece kımıldandı. yavaş yavaş kül rengi duvarlara aydınlık serpilmeye başladı. eşya içimde sihirli bir dille konuştu; saatler ümitten yüzlerini takındılar, arzu ve emelden tılsımlı kuşaklarını bağladılar. bir gün baktım ki geniş ve gür hayat, şarkısını içimde söylüyor.
Sayfa 129Kitabı okudu
·
49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.