“Hastaydım, kafam yorgun, ruhum umutsuz , gövdem acılar içindeydi. Tanrı’nın hiç değilse manevi enerji ve güçlü bir şefkat içgüdüsü ile donatmış olduğu ben, en acı bir cesaretsizlik çukurunun dibine düşmüştüm ve çok öldürücü bir zehrin, soluk almayan kalbime dolduğunu duyuyorum... “
(Alıntı)
Sayfa 22Kitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.