Buradan dağlara bakarım. Görkemli dağlara. Gözyaşı dağlara.Gökyüzü dağlara. Uzaklarda kalmış bütün yalnızlıklarım toplanıp gelmiş de beni yanlarına çağırıyormuş gibi bakarım. Susarım. Camlar tarazlanır. Her kirpiğimde bir puhu, çok uzaklardan ince tülbentlerde bir akşamı alır getirir. Çok uzaklarda çocuklar annelerinin sesiyle örterler üstlerini. Ağaçlar kendi gölgelerine gömülür. Rüzgar konacak yer bulamaz. Sokak lambaları bir gönül yarasıdır, pencerelere de yollara da aynı kederle vurur. Ben bakarım. İçime bakar gibi bakarım. Kalabalıktan korkar gibi bakarım. Selvilerle konuşur gibi bakarım. Bütün ayrılıklardan geriye kalmış ağıtlar gibi bakarım.Her taşı, her gölgesi, her rüzgârı yaşadığım zamanlardan bir sonsuzluk bağışıymış gibi bakarım.
Sayfa 11Kitabı okudu
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.