“Bir zamanlar yaygın olan kelimeler, artık miadını doldurmuştur. Tıpkı vaktiyle onca övgüye mazhar olmuş isimler gibi: Camillus, Caeso, Volesus, Dentatus ve kısa bir süre sonra Scipio ve Cato sonra Augustus, Hadrianus ve Antoninus. Hepsi kısa sürede göçüp gider, efsane olur ve mutlak bir unutuluşa gömülür. Elbette bunu herhangi bir şekilde yeryüzünde olağandışı ışıldamış olanlar için söylüyorum; diğerleri de kısa sürede son nefeslerini verir, "görünmezler, duyulmazlar." Peki ebediyen hatırlanma nedendir? Tamamen beyhude bir çaba. Peki çabamızı neye yöneltmemiz gerekir? Şuna: Düşüncede adalete ve İcraatta ortak yarara, sözde aldatmamaya, gerçekleşen her şeyin gerekli olduğuna, tanıdık, ortak bir temelden geldiğine inanarak onları samimiyetle karşılamaya.”
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.