Dışarıda her şey değişmişti. Nasıl, bilmiyorum. Ama içeride, senin önünde, Tanrım, senin önünde içeride ey seyirci: Bizler aksiyonsuz muyuz? Rolümüzü bilmediğimizi anladık, bir ayna arıyoruz, makyajımızı silmek ve sahte olanı atmak ve doğal olmak istiyoruz. Ama herhangi bir yerde unuttuğumuz bir sunilik bizi tutuyor: Kaşlarımızda bir abartı izi kalıyor, fark etmiyoruz ki dudaklarımızın köşesi hâlâ kıvrımlı. Ve böyle dolaşıyoruz etrafta, bir soytarı ve bir yarım: Ne asıl, ne de oyuncu!
·
198 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.