Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Çocukluğum Uzaktaki bir deniz feneridir çocukluğum Ve artık ışığıyla beni korumaktan yoksun. Arasıra parlar bazı geceler Ve o zamanlar beni çıldırtırcasına ağlatan Ve yalnızlıklara iteleyen şeyler Şimdi dudağımın kıyıcığında bir gülücük olur Bir el çekip alır kulaklarımdan kiraz küpelerimi Bir incir ağacının dallarına tüneyip de söylediğim türküleri Bir ses boğar. Ve o ağacın pütürlü yaprakları tüylerimi ürpertmez artık Çocukluğum ay ışığında yanan portakal çiçekleriydi Karanlık sokaklardan sızan türkülerdi Yeri yok onda hiçbir olumsuzluğun Acıları anlatmak elimden gelmiyor Şimdi de yoğunlaşarak sürdükleri için belki.. Bir cırcır böceği türküsüne başlar o zaman Ve der ki: —Gün ışığı dondu alnında bu çocuğun Ve hiç çekip gitmedi!
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.