Gördüm ki, benim çevremin insanları, içinde bulunduğumuz bu korkunç durumdan kurtulmak için dört yol bulmuşlar. Birinci çıkış yolu, bilgisizlik yoluydu. Bu, şundan ibaretti:
Hayatın bir bela ve saçmalık olduğunu bilmemek ve kavramamak. Bu grubun insanlari -ki çoğu kadın, ya da çok genç olanlar, ya da çok saf erkeklerdi- Schopenhauer'u, Hz. Süleyman'ı
Budda'yı rahatsız eden hayat sorusunu henüz kavramamışlardı.
İnsan, bildiği şeyi bilmeye son veremez.
Sayfa 41Kitabı okudu
·
93 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.