ONSRA - HUN YORUM...
Mükemmel bir asker kurgusunun devam kitabı ile karşınızdayımm. Çookk beğendimmm çoook. Yani hemen üçüncü kitabın çıkması lazım. Eğer okurken yaşayanlardan iseniz sizi darmadağın edecek bir kitap diyebilirim. Vatan uğruna eksilen canımızla başladık kitaba. Sonrasında Jülide ve Alp Aslan'ın tüm olumsuzluklara rağmen aşklarına sarılmaya çalışmasıyla devam ettik. Lakin bu kitaptaki Şahin çok farklıydı. Kendini o kadar zor durumlara düşürüp olduğu konumu, görevini bazı noktalarda biraz öteledi ki, kendide bunun farkındaydı. Tam olarak timinin yanında olduğunu düşünmüyorum ki buna rağmen timden kimse şikayetlenmedi. Şehit verdiler, operasyonda durup Melih tarafından papara yediler ki eğer okursanız Melih'in çok haklı olduğunu anlarsınız. Beni inciten nokta Melih'in Jülide'nin bu kadar üzerine gitmesi. Jülide zaten bir amaç uğruna oraya gitti ve görevini yerine getiriyor. Bunu geçelim Jülide'ye bu kadar şikayetlenmesi beni gerçekten kırdı. Belki bunlar olabilir noktalar ama Alp Aslan'ın son düşüncesizliği gerçekten çok boktandı. Hevybanû e 
Onsra 2 - Hun n doğru hareketi yaptı. Acısını dahi yaşayamadan hem Melih hem de Alp Aslan tarafından yalnız bırakılması, Hevybanû'nun en zor zamanlarından birinde bunu yapmaları biraz ağırdı. Her şeye, herkese rağmen Melih de Melih, adam gibi adam. Beraber geldiler beraber gidiyorlar. Ne kadar kırsa, kırılsa da aralarındaki bağın ne kadar güçlü olduğunu bir kere daha anladık Jülide'yi yalnız bırakmamasıyla. Alp Aslan ise intikam kazınmış yüreğinde intikamını alıp yüreğine bakabilmek istedi belki ama, yüreğini yerinde bulamayıp Hevybanû'sunu nasıl geri kazanacağını çok merak ediyorum. 
Gökçen Koçan
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.