Şimdi onu iyice hatırlamıştım. Çirkince köyü, otuz sene önce bu köyde oturan tek müslüman, bu Giritli kahveciydi. O da bizim misafir kaldığımız yüzbaşıyı, çocukları, hatta beni ve kardeşimi hatırladı. Buraya hangi hayalin peşine takılıp geldiğimi öğrenince gözlerini yüzüme dikti. O da aynı hayalleri arayıp bulmak istiyormuş gibi daldı. Sevgili bir ölünün başında bekleyen iki acılı insan gibi konuşmaktan çekinerek karşılıklı oturduk.
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.