Düşündüğüm bir şey var ve güneşin bu akşam batacağını bildiğim gibi biliyorum ki, neresinden yazmaya başlarsan başlayayım, yazma işini geliştirdiğim anda bir hayatıma girecek ve bu düşündüğüm şeyi, bu kafamın uğraşılıp kazanılmış berraklığının son ufak parçasını kafamdan alacak Ve onu ellerinde bir miktar toprağı toz haline getirircesine ezecek. Bundan ne kadar korkuyorsan bunu o kadar da istiyorum. Ben hep kafamın gereklerine göre yaşadım. Başıma gelenler de hep kafam dolayısıyla oldu. Ama şimdi kafama iyi kullanıyordum? Ve ölüm beni kendine çektiği halde niye bulamıyordu beni?
Sayfa 3Kitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.