Fuzuli, bu hâli en ince bir gönül âşınalığı ile şöyle tasvir eyler:
"Aşıkım dersen, belây-ı aşkdan âh eyleme,
"Ah ediüp ağyârı, esrârından âgâh eyleme!..
"Evet, âşıklığın şanına asla yaraşmayan bu nevi' şikâyetler, âşıkı âşıklar defterinden ihraç eyler. Bunu, yanık bir gönül şairimiz şu mısralarda, gözyaşlarıyla terennüm hâlinde Dergâh-ı Kibriya'ya niyazlarla arzeyler:
"Sabrımı, derd i gamın tîrine âmâc etme!.. "Vaslını, âteş-i hicrânına sertâc etme!.. "Nâmımı, defter-i uşşâktan ihrâc etme!..
"Kendi muhtâcını, muhtâcına muhtac etme!.."
Sayfa 76Kitabı okudu
·
91 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.