Şermin Yaşar ,uzaktan bakarak değerlendirdiğimiz ,hatta kimi zaman imrendiğimiz hayatların aslında hiç de öyle olmadığını,her karekterin üzerinden öyle bir anlatmış ki ,okurken çok etkileniyorsunuz.. Belki hayali kahramanlar ama bize öyle hayatın içinden tanıdık,bildik geliyor ki ,gerçekmiş gibi algılıyoruz...(Tam da bizden, içimizden) Kitabın bizlere vermek istediği mesaj da: "Insanoğlunun güçlü göründüğü kadar zayıf yönleri olabileceğine, sağlam bir karakteri olsa da, çok hatalar yapmaya müsait olduğuydu.." Bu konuda hepimiz hemfikirizdir mutlaka.. Bazı sayfalarda müthiş espriler vardı ,gece yarısı okurken bana kahkahalar attırdı:)) Hatta aynı cümleleri tekrar tekrar okudum ki, bir daha gülebileyim diye:)) Bana çok iyi geldi :) Son olarak yine şahane bir alıntıyla bitirmek isterim: "Nasıl dayandım bilmiyorum ama dayandım. Onun mutlu olduğunu düşünüp teselli ettim kendimi. Kendime ona kızmamayı öğrettim. Kendime onun mutluluğunu dilemeyi öğrettim..." Bu hayatta nasıl dayanabiliyorsak, her şeye dayanıyoruz işte... Yazarın deyimi ile, "söyleme bilmesinler" Ben de diyorum ki ,"dayan dayanabildiğin kadar ..." Keyifle okudum,tavsiye ederim.Size de keyifli okumalar .. Yazara

Şermin Yaşar selam olsun..