Beş yaşındayken canınız yanarsa kocaman sesler çıkarırsınız. On yaşındayken, sessiz ağlarsınız. Ama on beşinize geldiğiniz mi, kendi içinizdeki acı ağacından zehirli elmaları yemeye başlarsınız. Bu vestern türü bir aydınlanma. Çığlıklarınızı bastırmak için yumruklarınızı ağzınıza sokarsınız. İçiniz kanar. Oysa öyle çok yol almışlardır ki...
Sayfa 347Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.