Aşk, azıyla çoğuyla yalnız eksikliği çekildiği sürece var. Sevgi doyumu, yokluğuyla eş anlamlı. Bu doyuma ulaştığımız an, nefrete dönüşüyor sevgi. Ölesiye nefrete. Bizi sevenden ya da sevdiğimizden kurtulmak için her şeyi yapabilecek noktaya geliyoruz. Onu bir daha görmek istemeyecek… Kimi kez fiilen öldürecek uç noktaya.
Sayfa 75Kitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·72 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.