“Kral
‘Neden hep karılar gibisin böyle?’
Hamlet
‘Hiç de değil, efendimiz, güneşin yanı başındayım.’
Kraliçe
‘Canım hamlet, at üstünden bu gecenin karanlığını.
Biraz da sevgiyle bak Danimarka’ya.
Gözlerin hep böyle çevrili yere.
Toprakta aramasın değerli babanı.
Her yaşayan ölür, sonsuzluk hepimizin sonu,
Olağan bir şey bu.
Sayfa 11 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyacak
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.