Ben’in Allah’ta yok olmaya koşması azizleri, insanlıkta yok olmaya koşması dahîleri, millette yok olmaya koşması kahramanları yaratmıştır. Bütün bu ideallerde müşterek olan şey ben’in fenâsıdır. Fakat burada fenâyı (fâni olmayı) lügat manasıyla anlamak doğru olmaz. Bu, mecazî bir yok olma halinde bir “emrinde olma”yı tazammun etmelidir.
Sayfa 285Kitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.