Tekrar icine kapanmıştı. Odaya ilk girdiğindeki ifadesini terar bağlamıştı yüzüne. Belki de aciyordu bana. Cok önemli bir hastalk, büyük bir felaket yasamis ya da yasiyor olmaliydim... Ben biliyordum hastalığımı. Adı bile vardı. Belki tıp kitaplarinda degil, ama edebiyat ve felsefe kitaplarında rastlaniyordu ismine: Yaşama hastalgi... Bir çesit alerji. Oksijene.
Sayfa 333Kitabı okudu
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.