"Mutsuz insanlar, genel olarak, acı çekmenin geleneksel biçimlerine saplanmış durumdadır; hayatlarını mutsuzluğun beş altı klişesinden birinin verim-siz gidişatı çerçevesinde geçirirler. Diğer taraftan, mutluluk nadir rastlanan, güzel bir vazo gibidir, bir tür Çin vazosudur; mutluluğa erişmiş az sayıda insan, hepsi de kendi sure-tinde, benzeyişinde olmak üzere, onu yıllar boyunca şekillendirip düzenler; bu nedenle de, mutlulukların hiçbiri diğerine benzemez. Mutluluklarına biçim verirken kendi acılarını, utançlarını da aşılarlar. Tıpkı cevherinden altın elde etmek gibi. Dünyada mutluluk var, Alek, rüyalardan kısa ömürlü olsa bile, var."