DİPÇE : Dazai'nin yaşamı ve ölme deneyimleriyle örtüşen dokusu son derece hassas bir roman İnsanlığımı Yitirirken. Kitap, Oba Yozo'nun adım adım çöküşünü belgeyen üç günlükten oluşuyor. Soytarı Çiçekleri'nde her şeyi gülerek geçiştiren genç Yozonun yaşadığı intihar deneyimini de içeren ilk günlükte (ki burada ölen Sono'nun adını hatırlamıyorum ,der bu da bir oyundur elbette) karakterin insanlardan ne denli korktuğunu bu korkuyu bertaraf etmek için palyaçoluk maskesi taktığını görüyoruz. Ne var ki Yozo'nun içinde biriken korku ve mutsuzluk hissiyle takındığı tavır ciddi bir çatışma doğurur bu çatışmayı dindirmenin veya ötelemenin yolunu içkide, kadınlarda ve sonunda morfinde aramaya başlar. Hayatının kontrolünü eline alamayan,değişen dünya düzenine uyum sağlayamayan, özellikle saf iyiliğin karşılık görmediği moderniteye bir türlü anlam veremeyen Yozo hızla trajik sona sürüklenir. Yozo esasında Meiji sonrası değişen Japonya'nın modern yaşamında giderek yükselen anomisinin sembolüdür. Yozo'nun kendi benliğiyle zorlu ilişkisi intihara meyyal Japon toplumunun portresi niteliğindedir. Günlüklerden oluşan bu ben romanın Mişima'nın Bir Maskenin İtirafı'na model teşkil ettiği düşünülebilir. Satır aralarında insan doğasının karmaşıklığı üzerine kafa yormayı tercih edenlere kasvetine rağmen tavsiyedir.

İnsanlığımı YitirirkenOsamu Dazai · Sel Yayıncılık · 202033,3bin okunma

··

223 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.