İdeal bir şekilde zihni açık yani ideal bir şekilde normal insan, içindeki hiçlik' ten başka hiçbir şeye tutunmamalıdır... Onu işittiğimi farzediyorum: " Amaçtan, bütün amaçlardan koparılmışım; arzularımın ve burukluklarımın sadece formüllerini muhafaza ediyorum. Sonuca bağlama eğilimine direndiğim için ruhu yendim; tıpkı hayatı da, onun içinde çözüm aramaktan dehşete kapılarak yendiğim gibi... İnsanın seri - ne mide bulandırıcı şey! Aşk - iki tükürüğün karşılaşması... Bütün duygular mutlaklarını salgı bezlerinin sefilliğinden alırlar. Asalet varoluşun yadsınmasındadır, harap olmuş manzaralara tepeden bakan bir tebessümdedir yalnızca.
sf.13
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.