Özgün: Evet, artık refah devletinin, geniş bir orta sınıf ve emeklilik fonlarını büyük şirketlerin hisselerine yatıran sendikaların varlığı gibi sebeplerden ötürü gerçekliğin çok daha karmaşık olduğu doğru. Ama muazzam zenginliklerin hâlâ birbiriyle örtüşen çıkarları bulunan ekonomik sömürüden geçinen bir sınıfı meydana getiren bir avuç kişinin elinde toplandığı da doğru. Bu sistemin hâlâ başlıca iki sınıfı var, biri burjuvazi (büyük özel şirket sahipleri erkekler ve nadiren kadınlar), diğeri ise proletarya, yani zaman ve işgücünden başka değiştokuş edecekleri bir değere sahip olmayan insanlar. Bu, fabrikalar için olduğu kadar son derece bürokratikleşmiş büyük hizmet sektörü firmaları için de geçerlidir. Bütün bunlar anarşistler için kabul edilemez ve rezil şeyler.

Evet, artık refah devletinin, geniş bir orta sınıf ve emeklilik fonlarını büyük şirketlerin hisselerine yatıran sendikaların varlığı gibi sebeplerden ötürü gerçekliğin çok daha karmaşık olduğu doğru. Ama muazzam zenginliklerin hâlâ birbiriyle örtüşen çıkarları bulunan ekonomik sömürüden geçinen bir sınıfı meydana getiren bir avuç kişinin elinde toplandığı da doğru. Bu sistemin hâlâ başlıca iki sınıfı var, biri burjuvazi (büyük özel şirket sahipleri erkekler ve nadiren kadınlar), diğeri ise proletarya, yani zaman ve işgücünden başka değiştokuş edecekleri bir değere sahip olmayan insanlar. Bu, fabrikalar için olduğu kadar son derece bürokratikleşmiş büyük hizmet sektörü firmaları için de geçerlidir. Bütün bunlar anarşistler için kabul edilemez ve rezil şeyler.

Sayfa 162Kitabı okudu

Babama Anarşizmi Anlatıyorum Francis Dupuis-Déri

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özgün