Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

06 Şubat 2023...
•• • Oğuzhan Uğur ne güzel ifade etmiş; içimizdeki acıyı, sessiz çığlıkları.. —İnsan unutulmayanı nasıl hatırlatsın? Geçmeyeni nasıl ansın? Deprem benim dünümde değil maalesef... Yaşananlara çaresiz bugünümde. Benim de başıma gelir mi korkusuyla yarınımda.. Her an o korkuyla yaşamak, sevdiklerinin acı haberini almak bu hayattaki en son düşlediğimiz an değil mi zaten? Tam 1 yıl önce çok büyük bir felakete uyandık. Belki bir çoğumuz orada değildik bedenen ama ruhen ve kalben hala oradayız. Günlük hayatta yaşadığımız sıkıntıların, saçma sapan can sıkıntılarının ne kadar basit olduğunu gösterdi bu acı olay bizlere. Buradan takipleştiğimiz arkadaşlarımızın ölüm haberlerini aldık. Acı vardı acı... Hep bir umut dayan dediğimiz, güzel haberlerini beklediğimiz kardeşlerimiz oldu. Ailesini kaybeden arkadaşlarımızın, acı çığlıklarına merhem olmaya çalıştık hep beraber elimizden geldiğince... Unutmadık, unutamayız... O acı günü yaşanmamış sayamıyoruz maalesef. Evet bazı acılar hiç geçmeyecek... Bazı sesler kulağımızdan, Bazı görüntüler gözümüzün önünden, Bazı acılar yüreğimizden asla silinmeyecek... Nefes almaya utandık hepimiz, Milyonlarca keşke sığdırdık o anlara dair... Kelimeler tükendi, Hayatlar tükendi, Umutlar tükendi... ❝Hissedilen her şeye cümle kurulamıyor..❞ diyor ya
Oğuz Atay
Oğuz Atay
cümlelerimiz, içimiz, ruhumuz, kalbimiz hep eksik kaldı o kara günden sonra... 😓 Rabbim tekrarını yaşatmasın inşallah bir daha 🙏 •• •
··1 alıntı·
2 artı 1'leme
·
3.116 görüntüleme
Bibliyofil okurunun profil resmi
"Tam bir sene oldu lakin hala kulaklarımda o sesler, en profosyenel insanların dahi arayıp hıçkıra hıçkıra ağlayarak yardım istemeleri. Bu insanların en yakın dostunu yanında kesseler, eğer tepki vermemesi gerekiyorsa vermeyen insanlar, düşünün artık siz gerisini! Depremzedeleri UNUTMAYIN. Elinizden ne geliyorsa yapmaya devam! Ordaki insanlara yüz çevirmeyin ! Ve unutmadığım bi resim var! Umutsuzca yıkık evlere bakan insanlar. Hepsinin iyi ya da kötü hayatları vardı, hayalleri! Hepsi uzak ya da yakın, kendilerince geleceğe dair planlar yapmışlardı. Çocuklarını evlendirmeye hazırlananlar, misafir bekleyenler, sabırsızlıkla yaz tatili hayalleri kuranlar. Belki yeni bi iş, yeni bir okul. Şimdi taşınması zor bir yüktür, söylenmemiş sözler, ertelenmiş sevgiler ve yarım kalmış mutluluklar! Bir gecede yerle bir olan yarınlar, yerle bir olan evler gibi! Bu deprem toplumsan travmaya sebeb oldu. Daha düne kadar parklarda oyun oynayan, her fırsatta yaramazlık yapan, masallarla büyüyen çocuklar şimdi korku ve endişeye hapsolmuş durumdalar! Merhametiniz BAKİ OLSUN, üç beş günlük değil !
Fatma Erkan okurunun profil resmi
Hissedilen herşeye bir alfabe , bir dil yok gerçekten... Tekrardan bu acıyı yaşamamak dileğiyle inşaallah 😔🤲🏻📿
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.