Artık kimsenin rağbet etmediği bir kereste atölyesi, İngeborg’u, Oddo’su, iki çocuğu ve öfkesi olan biri Tollak. Modern hayata kendince direndiği için başka bir şeye de ihtiyaç duymayan biri. Günün doğuşunu gördüğü için kalkıyor, işe gidiyor, yapması gereken işleri hallediyor, uyumak gerektiği için yatıyor. Öyle biri işte. Dünyaya kafa yormak, bir şeylere önem atfetmek onun işi değil. İşte o sıradan, öyle akıp gidecekmiş gibi görünen hayatı bir yerlerde kararıyor, karartıyor mu demeli, onu anlatıyor bize Tollak. Gerilim dozunu önce damla damla akacak kadar ayarlıyor Renberg, sonra yağdırıyor. Anlatıyı belirsizlik, boşluklar ve gizemle örüyor. Soruları ortaya atıp ardı sıra sabırla gitmemizi bekliyor. Merak, aç köpek, gidiyoruz. Kuzey’in mesafeli, soğuk dili okuyacağımız şiddetin yükünü biraz alıyor üzerimizden. Ondan olacak, ne güzel de sakiniz tüm o olup bitenleri okurken. Sakince anlıyoruz yani her şeyi..Erkeklerin kadınları katledip kendini “aşk adamı” olarak tanımlaması sadece bizim memleketlere özgü bir şey değilmiş mesela. İflah olmaz insanları severek iyileştirmeye çalışan, kendi isteklerini kenara koyup erkeğe boyun eğen kadınlar da mesela, sakin!, sadece bizim memleketlere özgü bir şey değilmiş. Kitabın bana ‘eksik bir şey mi var?’ diye düşündürdüğü kısma gelirsem..Kitap bittiğinde olup bitenin ardına bakmaya çalışmaktan boynum tutulmuştu. Fazla tek boyutlu bir anlatım var zira. Tollak dışındaki karakterler o kadar zayıf ve silik çizilmiş ki, yüz hatları seçilmiyor. Adeta Tollak söyleyeceklerini bitirsin diye öylece dikilip bekleyen gölgeler gibiler, kurguda süs gibi kullanılmış gölgeler. Tüm kitabı sadece ve sadece Tollak’ı anlamaya çalışmak için okuduğumuzu fark etmek bir parça kızdırıyor. O hiç kimseyi anlamaya çalışmazken hem de.. Akıcı, elimden bırakamayacağım bir psikolojik gerilim örneği istiyorum derseniz, bu o kitap, eksiğiyle de güzel. Keyifle okunsun..

Ingeborg'un Tollak'ıTore Renberg · Timaş Yayınları · 2023171 okunma

·

346 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.