Anne çocuğun dünyasına giren ilk kişidir, o dünyada içiçe geçmiş bir ilişki yaşanır. Baba ise ilişkiye sonradan dahil olur. Bir anlamda dış dünyayı temsil eder. Dolayısıyla çocuk, babayla ilişkisi üzerinden dış dünyanın gerçekliğini,kuralları, kültürü deneyimler. Baba çocuğa annenin veremeyeceğini verir; anneden başka biri olarak hayata bakışı,olayları yorumlayışı ve diğerleriyle kurduğu ilişkilerle, çocuğun, dış dünyada kendisini nelerin beklediğini fark etmesini sağlar. Babalarıyla sağlıklı bağlar kurabilen çocukların *sosyal ilişkilerinde daha başarılı, girişimci ve özgüvenli* olmaları da bu yüzdendir.