"Bunun böyle olmasının nedeni bu," "Hayatta şu olursa bu olur." Dikkat edin; yine -dir, -dır. Ya da "Bu olmaz," "Bu olacak." İnsan sonu -dir, -dır ile ve -cek, -cak ile biten cümlelere dikkat etmeli.
Sayfa 96
·
1 artı 1'leme
·183 görüntüleme
İki hafta önce senden ayı tarif etmeni istemiştim. Bana ne cevap verdiğini sorabilir miyim?"
"Ay, tepsi gibi yuvarlaktır demiştim."
"Bak gördün mü! Tepsi gibi yuvarlaktır. Tır, tır, tır, tır. Dir, dır'lar seni oldukça iyi özetliyor gibi geliyor bana. Senin hak- kında yapabileceğim önemli tespitlerden biri, olaylara kesin ve mutlak bakma eğilimin. Böyle olunca da hakikatin senin naza- rında aldığı biçimi, hakikatin kendisi zannetmeye başlıyorsun. Örneğin iki hafta önce bana ayın tepsi gibi yuvarlak olduğunu, geçen hafta hilal biçiminde olduğunu, bugün de ilk dördün biçi- minde olduğunu söyledin. Hangisi doğru? Hepsi doğru. Hakikat tektir. Bu doğru. Ama hakikatin görünümleri farklılık arz edebi- lir. Sen sadece hakikatin sendeki görünümünü söyleyebilirsin. Kurduğun dir'li, dır'lı cümleler, algılamalarını kendi nazarında mutlaklaştırdığını gösteriyor gibi. Ne dersin?"
"Peki," diye sordu, "Şu dir ve dır'ları nerede kulla- nırsak doğru yapmış oluruz?"
Dr. Mavi, "Yaratıcıya ait tariflerde dir'li, dır'lı cümleler kur- mak doğru olabilir." dedi. "Örneğin, Allah Adildir, Rahmandır, Rahimdir gibi. Nesneleri Yaratıcı ile ilişkilendirerek yaptığımız tariflerde de sorun görünmüyor. Yağmuru yağdıran O'dur. Bizi büyüten O'dur gibi..."
"Dir, dır'lar bir bakıma olayları mutlaklaştırır, bu nedenle de Mutlak Varlığı tarif ederken bunları kullanmakta sorun yok
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.