"Tarlalar, ormanlar, tepeler ve fundalıklar güneşe, rüzgâra, yağmura, kuraklığa, kara nasıl da sessiz sakin, nasıl da duygulandırıcı, nasıl da uysal ve inanarak bırakıyordu kendini, akçaağaçlar ve dişbudaklar kışsı yüklerini nasıl da yakışık alır biçimde ve yumuşak başlı sırtlanıyorlardı. Onlar gibi olamaz, onlardan ders alamaz mıydık?"
Sayfa 127 - YKYKitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.