Kitabın en başından en sonuna kadar bir sonraki sayfayı merak ederek hatta ilerisi için tahminlerde bulunarak okudum.
Hasret; ismindeki o duyguyu sadece kendisine değil, bizlere de yaşatarak hüzünlü bir aşk hikayesi sundu. Canan Tan klasiği olarak sonunda birisinin ölmesini beklemiştim ama neyse ki olmadı :)) Patricia'nın hiç kimseyle evlenmemesi olayı, beni cidden mahvetti. Peki Ali'nin hiçbir şeyi bilmemesi... diyecek sözüm yok cidden. Kesinlikle okunacak bir kitap