Annem pencere önünde, konuşacak sanki
Asma yaprağıyla. Öleli iki yıl oldu oysa.
Sardunya saksısının biçimlendirdiği
Boşluğu düşünüyorum.
…
Bir zamanlar sayvanlarda otururdu babam
Güzel türküler söylerdi hüzünlü
Düşünmeden benliğinde ölümü
Şifalı bitkiler toplardı
Sayrı olanları iyileştirmek için.
Ne zamandı? Yoklukların göğüne
Gömdük onu. Eskidir babam
Göğü dolduran bütün yıldızlardan.
Sayfa 39 - Metis
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.