Eğitim bireylerin sosyal statülerini artırabilmesinin ve yaşam doyumunun sağlanabilmesinin ön koşullarından biridir. Ancak yoksulluk ile eğitim arasında sosyoekonomik ve kültürel açıdan içinden çıkılamaz döngüsel bir ilişki mevcuttur. Yoksulluk arttıkça eğitim olanaklarına erişim azalmakta, eğitim düzeyi düştükçe de yoksulluk artmaktadır ve yoksul bir birey kendini içinden çıkılması zor bir kısır döngüde bulmaktadır (Alpaydın, 2008: 50).
Kalaycıoğlu ve Çelik (2011: 191, 193) eğitim ile gelir istatistiklerine bakarak Türkiye'deki yoksulluğu değerlendirmiştir.