Bir gencin, intihar etmek için çıktığı yolda karşılaştığı yaşlı ile arasında geçen konuşmayı aktarıyor kitap. İnsanların oluşturduğu sürüden ve sürüleşen insanlardan rahatsızlık duyuyor bu genç. Allah inancını ise sadece korkanların sığınağı olarak görüyor. İhtiyarla arasında geçen konuşma gence farklı bakış açıları kazandırarak aslında varlıktan çok yokluğun en temel kabul olduğunu hayret edilmesi gerekenin yokluk değil var olanlar olduğunu vurguluyor. '' Yaratıcıyı düşünürken hiçbir şeyin olmaması en akli ve mantıki şey. İkinci bir güneş nasıl yoksa birinci güneş olmamalı. Ne yaratıcı ne de yaratılmış hiçbir şey olmamalı. Ancak bir kum tanesini görünce maddesiyle mekanıyla ben varım diyen bir kum tanesi. O halde yaratıcının varlığından kuşku duyulamaz. Çünkü kendiğinden var olamaz. '' Gencin varlık meselesine farklı boyutlardan bakmasını sağlayarak onu düşünmeye sevk ediyor. Kısa soluklu içi dolu bir kitap okunmasını tavsiye ederim.

TaşMehmed Alagaş · İnsan Dergisi Yayınları · 2000710 okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.