Daha evvel "Babalar ve Oğullar" ve "ilk Aşk" kitaplarını okumuş olduğum Turgenyev'in okuduğum 3. eseri...
Diğer eserlerinin sonunda ölüm ve öldükten sonraki bir yaşamın varlığına değiniyordu yazar bunu yorumlarımda da belirtmiştim ama bu kitabını tüm toplumsal konuları bir yana bırakıp bu konu için yazmış gibi.
Ölüm , öldükten sonraki yaşam ve aşk üçgeninde "Aratov" ve "Klara Miliç".
Hani diyoruz ya ;" Kör ölünce badem gözlü olurmuş." O cinsten bir hikaye.
Klara Miliç ' i diğer klasik eserlerdeki tasvirler gibi sarışın güzelce bir kız hayal etmiştim fakat kömür gözlü çirkince bir kız çıktı.Ama öyle etkileyici bir hikayesi ve anlatımı vardi ki; asla hayal ettiğim gibi olmaması gerektiğini anladım.
Turgenyev'in diğer eserleri ile kıyasladığımda oldukça farklı geldi ve ustaca...Biraz Dostoyevski okuyor gibi oldum bazen.Bu kitap yazarın kaleme aldığı son eseriymiş, ölmeden önce değindiği konu pek manidar olmuş.
Kitabı okurken aklıma "Uğultulu Tepeler " kitabı geldi ve kitaptaki şu söz;
"..Yoksa siz , insan ölünce yok oluyor mu sanıyorsunuz..."
Turgenyev'in kitaptaki şu sözü de böyle kalacak aklımda bundan sonra;
" Aşkın ölümden güçlü olduğunu bilmez misin?"
Kısacık, etkili bir kitaptı.Iyiki okudum, tüm klasikseverlere tavsiye ediyorum.Seveceğinizi umuyorum.