Kitap şu cümleyle başlıyor: “Hastalıklar, genellikle bedenin, hayati işlevlerinin sürekli görmezden gelinmesine gösterdiği tepkilerdir.”
Ailesi tarafından istismar edilmiş çocukluklar üzerine kafa yormuş bunu kitabında normal psikolojinin ve pedagojinin dışında işlemiş yazar.
Mesela ona göre terapilerde ebeveynlerin değil çocukların tarafında
