Gönderi

“Hiçbir şey izlemiyor beni, bu bir zırva,” dedi nefes nefese. Omuzunun üstünden bir göz atmaya cesaret etti ve Sallabaş Adası’nın geride kaldığını görmekle mutlu oldu. Yeter derecede çabuk değildi yine de. Suyun yanında yatan kafaya, vızıldayan siyah bir kolyesi olan kahverengi nesneye, son bir kez daha göz attı. “Bu bir zırva değil mi, Tom?” Ama Tom yanıt vermedi. Tom yanıt veremezdi. Tom herhalde şimdi Fenway Park’ta, takım arkadaşlarıyla şakalaşıyor ve parlak beyaz üniformasını giyiyordu. Onunla bataklıkta –bu uçsuz bucaksız bataklıkta– yürüyen Tom Gordon sadece yalnızlık için bir kocakarı ilacıydı. Tek başınaydı. Ama yalnız değilsin tatlım. Sen asla yalnız değilsin.
Sayfa 57
1 artı 1'leme
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.