İsmini daha önce duyup bir türlü okuyamadığım sahtekâr bir kitap kendisi. Sahtekâr diyorum çünkü yazar bu kelimeyi kullanarak sayamadığım kadar çok cümle kurmuş kitap içinde. Bir de “Lanet olasıca, lanet olsun, bittim buna.” gibi söz ve sözcük öbeklerini sürekli kullandı. İlk başlarda ergen bir çocuğun iç dünyasını ve çevreye bakışını anlattığı için üsluba çok takılmamaya çalıştım. Ayrıca kitap çeviri olduğu için belki de tarzı böyledir dedim ama devamlı olarak hep aynı cümleleri göre göre bunalmaya başladım. Hani bazı kitaplar vardır, okursunuz okursunuz ama bir türlü o akıcılık ve olaylar silsilesine giremezsiniz ya işte bu da öyle bir kitap. Tam diyorsunuz ki tamam şimdi herhalde açılır kitap ama yok. Baş kahramanımız holden daha önce bir okuldan atılmış ardından pencey denilen ve herkesin “çok iyi bir okul” olarak gördüğü okula yatılı yazılıyor. Fakat holden buraya uyum sağlama konusunda hiç başarılı değil. Aslında kitabın genelinde holden her şeyden nefret ediyor. Özellikle kendi yaşındaki ergenlerden. Onların sürekli sahtekâr olduğunu söylüyor ama işin garip yani kendisi de bir ergen. Kitap boyunca holden'ın bu herkesten nefret etme ve bir yere ait olamama duygularını kendimce yorumladım ve haklı bulduğum noktalar da oldu. Bir an çok mutlu olurken birden morali bozuluyordu. Tipik bir ergen modeli diyebilirdik ama holden çok fazla karamsarlıkla bakıyordu hayata. Bunun sebebi de çok sevdiği kızıl saçlı kardeşi Allie'yi kaybetmiş olmasıydı bence. Öyle ki soğukta yürürken bir anda panik atak geçirmeye başladığı zaman bile sürekli “Allie bırakma beni, yok olmayayım.” diyerek kendini sakinleştiriyordu. Kitabın bazı yerlerinde Allie'yi ne kadar sevdiğini anlatıyor zaten. Böylesine ağır bir travmayı atlatamamış olmasından belki de herkesten nefret ediyordu. Herkes sahteydi ona göre. Kendi kardeşleri phoebe, D.B ve allie hariç. Bunun dışında yine kitabın sonlarına doğru çok sevdiği öğretmeninin o uyurken saçını okşamasından dolayı rahatsız olmasıyla evi terk ettiği yerde geçen “Vay canına, çılgınlar gibi titriyordum! Terliyordum da. Ne zaman böyle sapıkça şeyler olsa, deliler gibi ter döküyorum. Çocukluğumdan beri, belki yirmi kez başıma geldi, hep böyle oluyorum.” kısımdan daha önce istismara uğramış olabileceği aklımı karıştırdı. Her neyse. Ne sebeple olursa olsun holden'ın her şeyden nefret etmesi ve herkesten uzak bir yere gidip kulübede yaşamak istemesi olağan bir şey. Belli bir yere kadar. Phoebe de abisinin her şeyden nefret ettiğini yüzüne vuran tek ve ilk kişi oldu. Bu yüzden her ne kadar ana karakter holden olsa da kitaba sonlarda dahil olan phoebe kilit bir rol üstleniyordu. Kitabı okuyunca anlayacaksınız belki de holden'ın bunun farkına varıp, herkesten uzak yerlere gitse de karamsarlığa kaçıp gitmekle bir çözüm bulamayacağını ona gösteren kardeşi oldu. Yine kitabın adının nereden geldiğini merak ediyordum, o da holden'ın robert burns'ün şiirindeki “Rastlarsa birine biri, çavdarlar arasında” mısrasını “Yakalarsa biri birini, çavdarlar arasında” olarak yanlış bilmesi ve phoebe'nin bunu düzeltmesinden geliyor. Genel bir özet geçecek olursam, kitabın konusu ergenliğini yaşayan bir çocuğun iç dünyası ve çevresindekileri yorumlaması fakat Salinger'in üslubu ve sürekli konuyu aniden kesip holden'ın anılarına -heyecanlı olmayan anılarına- yer vermesinden kaynaklı olarak konunun da pek ehemmiyeti kalmıyor. Üslubu daha akıcı olsaydı belki yine katlanılabilirdi kitap. Doğruyu söylemek gerekirse kitap sadece son sayfalara doğru akıcı hale geliyor ama o kadar işkence çeke çeke kitabı okuduktan sonra heves kalmıyor insanda. Ama şunu söylemeden edemeyeceğim, bence kitaba haksızlık yapılıyor. Kabul ediyorum gerçekten üslubuyla sınıfta kalmış bir kitap ama holden'in iç dünyasını ve satırlar arasında saklı kalan iki üç ipucunu bulunca biraz da olsa “Ya demek bu yüzden ” diyerek okunabilir. Ve açıkçası okuyayım da bir an önce bitsin diye başlarda sızlanırken sonlara doğru istemsizce okuyup bitirdim. Bu yüzden bir nebze haksızlık edildiğini düşünüyorum. Şahsi fikrim. Kişiye bir şey katar mı? Sanmıyorum. Bu kitap yerine daha güzel kitaplar okunabilir. Ama illa okumak isterseniz de bence biraz sabırlı olmak gerekiyor.

J. D. Salinger

Çavdar Tarlasında Çocuklar

Çavdar Tarlasında ÇocuklarJ. D. Salinger · Yapı Kredi Yayınları · 202159,1bin okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.