Terbiye ve nefis mücadelesi, değişmez kötü huyların, kötü istidat ve temayüllerin zinciridir. Hususuyla, dinî terbiyenin ve Allah sevgisinin huy ve ahlak üzerindeki paha biçilmez tesirine kuvvetle inanıyorum. Allah duygusundan ve sevgisinden uzak bir terbiye yalnız fayda ve menfaat düşüncesine dayanır. Fakat din terbiyesi hasbi, karşılıksız ve ulvidir. Bu terbiye insanı yükseltir, iyiliği ve adaleti, hiçbir menfaat düşüncesine saplanmadan, sevdirir.
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.