Böylelerinin makam mevki sahibi olmasını geçtik diyelim, kendisini hiç yetistirmemiş, baştan aşağı ego, hep torpille bı yere gelmiş, biz çalisanların dediğiniz gibi , yaşama umudu, çalışma aşki.... İcimizdeki ne kadar olumlu his varsa yok ediyorlar.
Böyleleri müdür oluyor, şef oluyor, bakan oluyor. Doktorası, yüksek lisansı olanlara; yılların tecrübesine sahip olanlara emir veriyor. Sonra çalışanların yaşama sevinçleri, öz saygıları ve umutları yavaş yavaş yok oluyor.
60 kişilik bir sınıf, bölümünün hakkını veren bir öğrenci yok. Bölümü geçtim, gerçekten eğitimin ve öğretimin ne olduğunu bilen yok. En başından yapıldı bu hata, durum vahim..