Artık söyleyecek birkaç sözüm var tümünüze! Eğer bir tek mektupla sesleniyorsam, bağışlayın beni.
Çünkü tümünüz birbirinize benziyorsunuz. Uçurumlar, uzaklıklar, denizler, akarsular ayırıyor bizi birbirimizden.
Ama gene de birbirimize (bu kez ben de dahil) benziyoruz düşlerimizle, düşüşlerimizle. Sevgili sevgilim, durmadan mektupların geliyor, ardı arkası kesilmiyor mektuplarının, gelip burda, bu dağ başında buluyor beni. Başlangıçta yanlışlıkla gönderildiğini sandığım, sonra alıştığım, sonra benimsediğim mektupların. (Bu mektuplardan yola çıkarak senin düşünü kurdum, yüzünü, bana yansıyan, kuşkusuz sana hiç benzemeyen yüzünü bir kâğıda çizdim.)
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.