Dante’nin evrensel krallığının merkezi Romadır, yöneticileri de Romalılardır. Bütün dünya insanlarıysa, Romalı efendilerin uyrukları olacaktır. Çünkü Dante’nin gözünde ancak Romalılar üstün insandır ve böyle bir devleti gerçekleştirmeye ancak onların üstün yetenekleri muktedir olabilir. Bir kez meseleye böyle girilince, yani bir kısım insanların diğer insanlardan üstün olduğu varsayımdan hareket edilince,dünya ölçüsünde gerçekleştirilmesi düşünülen evrensel krallık fikri kendi içinde çözülmeye mahkum bir niteliğe bürünmüş olur. Batı uygarlığı, kendi dışındaki insanlara köle olarak bakmaktan hiç vazgeçmemiştir. Evrensel bir devlet kurma fikrinde bile diğer insanları köle olarak görmenin bir tezahürüne şahit olmaktayız.