Ah Pollyanna,
İçimde sanki hep aynı şarkıyı çalan bir laterna:
Cancağızım basma perdeme bir çiçek de sen olsaydın
Kaçarken yangın merdivenlerine
Keşke grapon kağıtları assaydın.(sf.68)
Bu kitapta yer alan şahıs ve mekanların gerçekle alâkaları tamdır(Didem Madak)
Canım Didem Madak, ne güzel akıtmışsın duygularını mürekkep olup kağıtlara. Anneni, Işıl'ı okumak çok güzel bir duyguydu. Pollyanna'ya Mektuplar en sevdiğim şiirlerin. Ben çocukken en çok Pollyannacılık oynamayı, her acıdan mutluluk çıkarmayı severdim. Sen de öyle yapmışsın ama bir farkla Pollyanna'ya bir de mektuplar yazmışsın.
Yaşasaydın diyorum çektiğin acılara karşılık artık biricik kızına, Füsun'a nasıl şiirler yazardın acaba? Ona da öğretir miydin mutluluk oyununu? Ben arada bir anlatıyorum kızlarıma bu oyunu. Çekilen acıların sonunda nasıl ayakta kalındığını.
Senin de , annenin de ruhunuz şad mekanınız cennet olsun. Umarım bu dünyada kısa süren annenle olan yolculuğuna ahirette devam ediyor olursun...
Kitapla ve sevgiyle kalın...
