İçimde hep bir şey çalıyor benim. Kulak çınlaması gibi. Dışarıdan duyulmaz. Ben söylersem duyulur ama ne kadar söylesem, o içteki olmaz. Gözlerinden içine dalabildiğim insanları da çok seviyorum hem. Dediğini dikkate almadan, gözlerinden hikayesini izleyebildiğin. Dediğin altyazı, gözlerin film. Gözleri "yaşasın" diyen, "imdat" diyen, "buradayım bir yere gitmedim" diyen. Gözleri hep dolu, hep kuru, hep duru.
Sayfa 140 - Doğan NovusKitabı okudu
··
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.