— Berlinde yalnızsınız değil mi? dedi
— Ne gibi?
— Yani... Yalnız işte... Kimsesiz... Ruhen yalnız... Nasıl söyleyeyim... Öyle bir haliniz var ki...
— Anlıyorum, anlıyorum... Tamamen yalnızım... Ama Berlinde değil... Bütün dünyada yalnızım... Küçükten beri...
— Ben de yalnızım... dedi. Bu sefer benim ellerimi kendi avuçlarının içine alarak, boğulacak kadar yalnızım... diye devam etti: Hasta bir köpek kadar yalnız...
Sayfa 75Kitabı okudu
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.