Herkesin bahsettiği gibi yarım kalmış, tamamlansa bile bence tamamlayan kişinin de eksik hissetirmek istediği bir sonla biten çok dramatik ama akıcı ve heyecanlı ilerleyen bir kitaptı. Ne olursa olsun babasının statüsünün getirdiği beklentinin ağırlığı altında ezildiği, kendi başarısını görmeyip hep babası için yeterli olmaya çabalaması kafasında hep bir yerlerde onu tırmalayan bir kadın Clarissa. Kendine asla odaklanamazken birden bire hamile olduğunu öğrenir ve aşık olduğu adamı da yine baba figüründen dolayı kendinden uzak tutmak zorundadır. Bu kez kendine yeni bir sorumluluk alır hem babası hem de çocuğuna layık biri olmak için uğraşır. Canla başla çalışırken bile bunu kendi için yapmayıp babasını gururlandıracağının bilinciyle içini rahat ettirmesi bunlardan biri.Birçok aksiliğin yanında birçok konuda da şansı yaver gitse de bu romanda beni en çok üzen bu kadının kendini asla düşünmemesi, ön plana koyacak kadar değerli görmemesi oldu.Bir noktada intihar etmeyi düşünürken bile bunu babasını en az rahatsız edecek şekilde nasıl yapacağını düşünmesi beni daha da üzdü.
Sonunun bu kadar keskin ve kötü bitmesinin tek sebebinin sonunu boş bırakmak yerine bilinçli okuyucunun bunu anlayıp tatmin olmayıp bu kitabı bitmemiş kabul etmesini sağlamak olduğunu düşünüyorum. 
Stefan Zweig
·
105 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.